Agenda

In het kader van Hartje Nijmegen is in 2023 aan bewoners, ondernemers en bezoekers van de binnenstad gevraagd wat zij graag zouden willen zien in de binnenstad om de stad nog mooier, levendiger en aantrekkelijker te maken. Er bleek een veel geuite wens voor meer kunst in de stad, om die reden realiseerde RUIS in opdracht van de Gemeente Nijmegen twee kunstwerken in het Kerkegasje. RUIS nodigde Lopulissa en Nijskens uit om een voorstel te doen waarin cultuur en natuur elkaar ontmoeten en een kunstwerk te maken dat iets zegt over de winkelpanden die achter de muur en raampartij schuilen.

Kyra Nijskens – Metamorphosis in Disguise

Kyra Nijskens (1997, Meersen NL)
onderzoekt de wisselwerking tussen traditionele en digitale technieken. Verspreid over vier lange panelen verbeeldt Nijskens het concept van metamorfose. Ze laat zich hiervoor inspireren door patronen uit zowel de mode als de natuur. Want zoals de natuur transformeert kunnen mensen door kleding een andere uitstraling aannemen.

In Metamorphosis in Disguise vertelt Nijskens een verhaal dat op een poëtische manier verbanden legt tussen mode en natuur, mens en dier. Ze is geïnspireerd door patronen uit de mode zoals panter- of camouflageprint, en door de patronen op vlindervleugels, de manieren waarop dieren zich aanpassen aan hun omgeving door middel van camouflage maar ook juist heel kleurrijk voor de dag kunnen komen. Nijskens maakt een vergelijking tussen deze verschijningsvormen van dieren en insecten en de kleding die mensen dragen om een andere gedaante aan te nemen of hun uiterlijk te veranderen.

Nazif Lopulissa – Readers become writers

Nazif Lopulissa (1991, Tiel NL)
maakt schilderijen en sculpturen waarin hij persoonlijke verhalen en verschillende schildertradities samenbrengt. Hij gebruikt technieken en materialen uit autobiografische contexten om over culturele grenzen heen te communiceren. Op een grote raampartij verwerkt Lopulissa op de achtergrond van een jungle objecten die je in een winkelstraat tegen kunt komen.

Voor Readers Become Writers verzamelde Lopulissa alledaagse voorwerpen die je in een winkelstraat kunt tegenkomen, zoals servies, een paar schoenen, een parfumflesje, armband of kledingstuk. Op de achtergrond van een jungle laat de kunstenaar door het gebruik van bleekmiddel de restruimte van deze voorwerpen achter. Door dit materiaal te gebruiken en voor deze verbeeldingstechniek te kiezen, laat hij zien hoe herinneringen vervagen en verdwijnen. Net zoals verhalen in de loop van de tijd veranderen en migreren.

Vanaf de Broerstraat ga je door de onderdoorgang naast nummer 52 naar de achterkant van de winkels. De kunstwerken van Kyra Nijskens en Nazif Lopulissa zijn hier de komende jaren te zien.

Inklappen ⭡

Binnen de muren van de Honigfabriek in Nijmegen, waar ooit tarwezetmeel, soepen en vermicelli en onlangs nog bier werd geproduceerd, worden in 2025 nieuwe kunstwerken gebrouwen. In afwachting van de renovatie van de panden waar later dit jaar RUIS en Rosie’s hun definitieve plek zullen vinden, openen non-profit tentoonstellingsruimte RUIS en galerie Rosie’s alvast een tijdelijke broedplaats voor kunst en experiment. 

Het voormalige Honig-terrein is volop in ontwikkeling. De fabriek is leeg, maar rondom de panden wordt gewerkt aan stadsontwikkeling door bouwvakkers, architecten en aannemers. In deze context maakt RUIS een tentoonstellingsprogramma dat reageert op de bouwput waarin de tentoonstellingsruimte zich bevindt en de veranderende omgeving en thematisch als vertrekpunt neemt.

Dit programma draait om slopen en opbouwen, arbeid, bouwmaterialen en workwear. De kunstenaars die RUIS uitnodigt, laten zien hoe de fysieke sporen van de Honigfabriek – zoals de oude structuren, materialen en functies – samenkomen met de huidige transformatie van het terrein. Ze tonen kunstwerken die reflecteren op de sporen van de geschiedenis van industriële arbeid, de huidige bouwprocessen en de nieuwe stedelijke identiteit die hier ontstaat.

Inklappen ⭡

Wat blijft er van een plek over wanneer de tijd zijn sporen heeft achtergelaten? Fotograaf en kunstenaar Marc Elisabeth onderzoekt in zijn werk thema’s als verval en wederopbouw, geboorte en dood – contrasten die nauw aansluiten bij de transities die zowel het Honigcomplex als RUIS momenteel doormaken. Plekken die de kunstenaar inspireren en vaak het decor vormen voor zijn fotografie, zijn verlaten gebouwen, krakersbolwerken, autokerkhoven en sloopterreinen. Dit soort locaties, zoals het bouwterrein van het Honigcomplex, ziet hij als hedendaagse ruïnes

Voor tentoonstelling Building a Ruin maakt de normaliter in Arnhem gevestigde kunstenaar van het voormalige Honigterrein zijn tijdelijke atelier. In opdracht van RUIS documenteert hij de oude sporen en nieuwe veranderingen op het terrein door zijn eigen specifieke lens, waarbij hij schoonheid vindt in wat vaak over het hoofd wordt gezien. Hij richt zijn blik op gebroken ruiten, de kracht van een sloopmachine die een gebouw ontmantelt, verwaarloosbare objecten of druipende sporen op een tegelmuur – en mixt deze met eerder gemaakte beelden uit zijn archief. Het is een verzameling van momenten die anderen wellicht als onbelangrijk beschouwen, maar voor de kunstenaar getuigen van esthetiek. Omdat dit soort momenten zowel destructief als scheppend zijn – een herinnering dat vernietiging óók een vorm van creatie kan zijn. In een land waar orde en netheid vaak de norm zijn, brengen rommel, chaos en frictie voor hem een sterk contrast teweeg. Dit soort momenten roepen voor Marc Elisabeth bewustzijn op over het onvermijdelijke verval en het eindstadium dat alles en iedereen uiteindelijk treft.

Tijdens zijn werkperiode onderzoekt Marc Elisabeth hoe de beelden die hij vastlegt, samenkomen in een site-specific installatie. Hij maakt gebruik van een techniek waarmee hij fotografische beelden verplaatst van hun traditionele drager naar afgedankte materialen. In plaats van klassiek fotopapier, wordt het beeld overgebracht op houten panelen. Deze techniek voegt een gelaagdheid toe aan het werk: de foto’s zijn niet alleen visuele documenten van de veranderingen op het terrein, maar ze worden deel van de transitie zelf, door de fysieke objecten waarop ze verschijnen. De beelden worden dragers van verval en wederopbouw, net zoals de plek die zij vastleggen.

Building a Ruin weerspiegelt niet alleen de veranderingen op het Honigcomplex, maar ook de schoonheid die schuilt in de vergankelijkheid, de sporen van tijd en de overgang naar iets nieuws.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Marc Elisabeth (1992, NL) is een beeldend kunstenaar die voornamelijk werkt met fotografie. Fotografie ziet hij als het perfecte middel voor transformatie en voor het verbeelden van een illusie binnen het alledaagse. Marc raakt geïnspireerd door het tijdloze, het erotische en het vergankelijke. Naast zijn kunstpraktijk is hij mede-oprichter van het kunstplatform Felle Ellende.

Marc studeerde in 2018 af aan St. Joost in Breda met de groepstentoonstelling ‘Happy People’. Direct na zijn afstuderen nam hij deel aan een residentie bij BredaPhoto. Later werd hij onderdeel van het ITP-team (International Talent Program) van BredaPhoto. Daarnaast nam hij deel aan residenties bij de Stadsgalerij in Breda en Het Besiendershuis in Nijmegen. Momenteel woont en werkt de kunstenaar  in Arnhem. Zijn werk werd onder andere tentoon gesteld bij De Donkere Kamer, Pakhuis de Zwijger en Fotodok. De kunstenaar is actief binnen de Nederlandse muziekwereld en heeft onder andere beelden gemaakt voor Global Charming, Iguana Death Cult en Tramhaus.

Inklappen ⭡